Χθες είπα να ασχοληθώ λίγο με το λικέρ.
Είναι ζωηρόχρωμο και διαυγές! Έχει και κουκούτσια!!!!
Έβαλα αρκετό σε ένα ποτήρι κρασιού για να “φανεί”.
Από την προηγούμενη μέρα είχα βάλει να στραγγίζει και το δεύτερο λικέρ που το έκανα με την μέθοδο που έφτιαχνε η γιαγιά μου τα βύσσινα. Του πρόσθεσα 100 γρ. τσίπουρο χωρίς αρώματα κι ανακάτεψα να ομογενοποιηθεί.
Η πρώτη φωτογραφία αριστερά πριν το φιλτράρω με φίλτρα του καφέ, και η δεύτερη μετά το φιλτράρισμα.
Μετά τα έβαλα σε παραδοσιακά ποτηράκια του λικέρ κι ήρθε η ώρα της γευσιγνωσίας!
Έτσι λοιπόν…. το δοκιμάσαμε τρία άτομα και συμφωνήσαμε ότι:
Το πρώτο λικέρ έχει καταπληκτικό χρώμα και είναι λαμπερό και καθαρό σαν … διαμάντι!
Είναι όμως πολύ δυνατό αφού η αλκοόλη του ήταν πολύ και πολλών βαθμών.
Η γλυκύτητά του είναι κι αυτή πολύ, και λίγο σε μπουκώνει!
Γλυκύτητα και αλκοόλη σκεπάζουν αρκετά το άρωμα που ωστόσο δεν είναι λίγο! Το “βρίσκεις” το κούμαρο!
Πρέπει να μειωθούν οπωσδήποτε οι βαθμοί! Αυτό θα το μελετήσω και μετά θα αποφασίσω τι θα κάνω. Πρέπει να περιμένω και τους έξι μήνες ή να το διορθώσω από τώρα; και πως θα είναι η καλύτερη διόρθωση;
Να βάλω μόνο νερό όπως γίνετε με το τσίπουρο; (αφού η αλκοόλη του είναι τσίπουρο χωρίς αρώματα ή να κάνω ένα ελαφρύ σιρόπι; Θα ανέβει πολύ η γλυκύτητά του, ή θα μειωθεί κι αυτή με την προσθήκη του νερού;
Θέλει μελέτη!
Το δεύτερο λικέρ είναι αρκετά θολό και με πολύ λιγότερο χρώμα. Έπρεπε να το αφήσω μόνο 15 μέρες στο βάζο (όπως στο λικέρ φράουλα) κι όχι ένα μήνα!
Η αλκοόλη του μοιάζει να είναι καλή, αν και αυτό θα το πούμε λίγο καιρό αργότερα που θα γίνει πιο καλά το “δέσιμο” των υλικών.
Έχει έντονα φρουτώδη γεύση, αλλά λίγο “χάθηκε” το κούμαρο! Η γλυκύτητά του είναι καλή.
Μετά από όλα αυτά μερακλώθηκα πολύ – κι ως γνωστών “τρώγοντας έρχεται η όρεξη”- και θα δουλέψω λίγο πιο …. επαγγελματικά θα έλεγα, αφού έχω και τα κατάλληλα εργαλεία. Θα μετρήσω αλκοόλη και ζάχαρη και … τα ξαναλέμε!